Takvimler yinelemenin kutlanmasıdır. Yani kutlamanın
etkisi takvime uyularak yinelemeler aracılığı ile olanaklı kılınır.
Yılbaşı ayini, zamanın
yapısını ancak ona indirgenemeyen -içinde kutsal olmayan!- ve zamanın içerisine soktuğumuz boktan bir yapı yaratmanın yöntemidir.
Performatif yıl başı ayini, kendi mezarını kazan ve kucakladığı geyikleri bozanındır.
İşte tam bu noktada eski yılda anımsanan nedir? Bir çocuğun aniden gözüne kestirdiği şeyleri kırıp dökmesi ve yenilerine yönelmesi mi? Eğer bu ise kaynağı yokluktur. Yani yeni yıl eksikliktir.
Bu yokluk içerisinde değişebilme hayali, arzunun hem düşmanı hem de ortamıdır. Her yeni yıl çoğu dinde görüldüğü gibi evrenin oluşumu ile ilgili mithosa göndermede bulunur. Tıpkı avm'nin içerisinde alınacak son sikik hediyeye ulaşma ayininde olduğu gibi. Ya da ölülerin geri dönüşü ve Saturnalia şenliği ile kaostan mutlak kosmasa geçişin, çizgisel bölünemez bir parçasında karşılaştığım gibi.
"İmkansız" onu kılanın ta kendisidir beyler.
Bunu istemenin özel bir nedeni yok
ama yeni-yılı yıkın !
Çünkü yıkmanın nihai amacı, insana bir kimlik vermenin en etkili yöntemidir.
Bu yokluk içerisinde değişebilme hayali, arzunun hem düşmanı hem de ortamıdır. Her yeni yıl çoğu dinde görüldüğü gibi evrenin oluşumu ile ilgili mithosa göndermede bulunur. Tıpkı avm'nin içerisinde alınacak son sikik hediyeye ulaşma ayininde olduğu gibi. Ya da ölülerin geri dönüşü ve Saturnalia şenliği ile kaostan mutlak kosmasa geçişin, çizgisel bölünemez bir parçasında karşılaştığım gibi.
"İmkansız" onu kılanın ta kendisidir beyler.
Bunu istemenin özel bir nedeni yok
ama yeni-yılı yıkın !
Çünkü yıkmanın nihai amacı, insana bir kimlik vermenin en etkili yöntemidir.
