Kusursuzluk,
düzgünün bir ucudur. (Çıkış noktası ya da sonu nasıl isterseniz); çoğaltmaların
kaçışına son verdiği ölçüde insanı kendinden geçirir (ya da mutluluktan sarhoş
eder) düzgü ve edim arasındaki, köken ve ürün arasındaki, model ve tıpkı örnek
arasındaki uzaklığı yıkar; bu uzaklıkta insanlık durumunun bir parçası
olduğundan onu ortadan kaldıran kusursuzluk insanbilimsel sınırların dışında,
doğa-üstünde yer alır, orada, daha aşağıda olan, öteki kuralı çiğnemeye ulaşır:
daha fazla ve daha az türsel olarak aynı sınıf içinde aşırılık sınıfına
konmuşlardır. Ötede olanın artık beride olandan farkı yoktur. Sonuçta düzgünün
temeli, düzgü dışında kalanla aynı durumdadır. Çünkü yaşam, ölçü, insanlık,
çoğaltmalar alanında yalnızca ara göçlerdir.
Adonis’in “doğaüstü” kusursuzluğundan söz etmek, hadımın “doğa-altı”
eksikliğinden söz etmektir aynı zamanda.
XXX.Roland Bartthes
Motorama - Image
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder