Dün vadide yürüken, kaya üzerinde oturan iki kız gördüm: biri saçlarını bağlıyor, öteki ona yardım ediyordu; aşağı dökülen altın saçlar, ve cildi soluk bir yüz, ve gene de çok genç, ve siyah elbise ve yardıma öylesine istekli öteki...
Kişi insanlar görebilsinler diye böyle bir kümeyi taşa çevirmek için zaman zaman bir Medusa'nın kafası olmayı dileyebilir.
Ayağa kalktılar, güzel küme yok oldu; ama kayalar arasından öyle aşağıya inerlerken, bir başka tablo daha ortaya çıktı. En güzel tablolar, en iniş çıkışlı tonlar yeniden kümelenir, çözünürler.
Yalnızca bir şey kalır: sonsuz bir güzellik, ki bir biçimden bir başkasına geçer.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder